استخراج مقادیر ناچیز داروی پیوگلیتازون با روش میکرواستخراج توسط فیبر توخالی و اندازه گیری با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و حذف رنگ آنیونی reactive blue 19 توسط نانوذرات مغناطیسی fe3o4 اصلاح شده با ستیل تری متیل آمونیوم برماید از نمونه های آبی

این تحقیق شامل دو بخش می باشد: در بخش اول، روش میکرواستخراج مایع سه فازی با استفاده از فیبر توخالی برای استخراج و پیش-تغلیظ مقادیر اندک داروی ضددیابت پیوگلیتازون در نمونه های بیولوژیکی و اندازه گیری با دستگاه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا به کار گرفته شد. در این روش داروی مورد نظر به درون حلال آلی دی هگزیل اتر تثبیت شده در منافذ غشای یک فیبر توخالی، از محلول آبی نمونه به حجم ml 10 با 8 =ph استخراج شد و سپس به درون فاز گیرنده با 2/2 = ph پر شده در مجرای داخلی فیبر استخراج برگشتی صورت گرفت. در پایان استخراج،24 میکرولیتراز فاز استخراجی به درون میکروسرنگ کشیده و به طور مستقیم برای اندازه گیری به دستگاه hplc تزریق شد. تحت شرایط بهینه ی استخراجی (دی هگزیل اتر به عنوان حلال آلی استخراج کننده، ph فاز دهنده و گیرنده به ترتیب 8 و 2/2، زمان استخراج 30 دقیقه، سرعت هم زدنrpm 500 و قدرت یونی محلول با (w/v) 10% از نمک ((nacl)، فاکتور پیش تغلیظ 180، محدوده خطی روش µg l-1 250-2/5 با ضریب همبستگی 0.998 و حد تشخیص µg l-1 1.0 به دست آمد. انحراف استاندارد نسبی درون روز و بین روز بر اساس پنج اندازه گیری تکراری به ترتیب 4/7 و 15% تعیین شدند. در بخش دوم تحقیق، نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن مگنتیت (fe3o4)اصلاح شده با یک سورفکتنت کاتیونی (ستیل تری متیل آمونیوم برماید (ctab)) تهیه شدند و به عنوان جاذب برای حذف یک رنگ سنتزی نساجی به نام reactive blue 19 از محلول های آبی به کار رفتند. نانوذرات مگنتیت با روش همرسوبی سنتز شدند و برای افزایش تمایل جذب آنها به مولکول های رنگ، سطح آنها با سورفکتنت ctab اصلاح گردید که در این صورت مولکول های ctab تشکیل یک پوشش دولایه با بار مثبت در سطح نانوذرات می دهند. فاکتورهای موثر بر فرآیند جذب رنگ بر روی سطح نانوذرات، شامل ph محلول رنگ، مقدار سورفکتنت، زمان تماس و قدرت یونی در یک غلظت ثابتی از رنگ و جاذب، بررسی و بهینه شدند. تحت شرایط بهینه، درصد حذف رنگ بیش از 95% به دست آمد. مطالعات جذب تعادلی رنگ بر روی سطح نانوذرات اصلاح شده، توسط مدل جذب سطحی لانگمویر و فرندلیچ صورت گرفت و مشخص شد که مدل ایزوترم لانگمویر بیشترین تطابق را با نتایج تجربی دارد. در دمایc? 25، ماکزیمم ظرفیت جذب mg g-1 500 به دست آمد. آزمایشات مربوط به سینتیک جذب انجام شد و نتایج با مدل های سینتیکی مختلف مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که فرآیند جذب با مدل سینتیکی شبه درجه دوم مطابقت بیشتری دارد. همچنین، واجذب رنگ از سطح نانوذرات اصلاح شده با ctab با استفاده از شوینده های مختلف بررسی شد و بیشترین بازده واجذب برای متانول و بیش از 90% به دست آمد.